Artur Banaszkiewicz

Artur Banaszkiewicz – skrzypce

Skrzypek, kompozytor, aranżer.  Występuje od piątego roku życia.

W 1985 roku zdobył pierwszą nagrodę na Konkursie Młodych Skrzypków w Koszalinie.

W latach 1988-1990 jako stypendysta Ministerstwa Kultury i Sztuki studiował w Konserwatorium im. Piotra Czajkowskiego w Moskwie. W tym czasie brał udział w mistrzowskich kursach interpretacji gry skrzypcowej w Łańcucie (prof. M. Rusin) i w Bydgoszczy (W. Pikajzen).

 

Klaudiusz Baran

Klaudiusz Baran – akordeon – bandoneon

Profesor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka Chopina w Warszawie

Absolwent Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Jerzego Jurka. Jako stypendysta rządu francuskiego kontynuował studia w Conservatoire Paul Dukas w Paryżu w klasie prof. Maxa Bonnay’a.

Jest laureatem między innymi: I nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Akordeonowym w Katowicach w 1993 r., I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Castelfidardo (Włochy) w 1997 r, I nagrody w Międzynarodowym Konkursie Akordeonowym w Paryżu w 1997 r.

Uczestniczył w wielu festiwalach.

Rafał Bartmiński

Rafał Bartmiński – tenor

Solista Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie

Absolwent wydziału wokalno-aktorskiego Akademii Muzycznej im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie prof. Eugeniusza Sąsiadka. Uczestniczył w kursach mistrzowskich prowadzonych przez Ryszarda Karczykowskiego, Helenę Łazarską i Christiana Elsnera. W 2001 roku został laureatem III nagrody XI Konkursu  Wokalnego im. Ady Sari w Nowym Sączu, a podczas IV Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki w Warszawie został uznany za najbardziej obiecującego polskiego tenora. W 2007 roku zdobył II miejsce i kilka nagród pozaregulaminowych podczas VI Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Stanisława Moniuszki w Warszawie. Już w trakcie pierwszego roku studiów rozpoczął intensywną działalność koncertową. Na scenie operowej zadebiutował partią Leńskiego w operze Eugeniusz Oniegin Piotra Czajkowskiego (Teatr Wielki – Opera Narodowa w Warszawie, scena kameralna 2002). W czasie studiów związał się z Warszawską Operą Kameralną, a od 2003 roku stale współpracuje z Teatrem Wielkim – Operą Narodową w Warszawie. Z zespołem tego teatru śpiewał podczas występów gościnnych w Sadler’s Wells w Londynie, Operze w Wilnie, na festiwalu Peralada w Hiszpanii i podczas tournée po Japonii.

Dekameron - Zespół Muzyki Dawnej

Dekameron – Zespół Muzyki Dawnej

Zespół Muzyki Dawnej Dekameron powstał w 1993 roku. Jego celem jest popularyzowanie osiągnięć kultury muzycznej średniowiecznej Europy zgodnie z ówczesnymi kanonami i stylistyką, a równocześnie nadanie im artystycznego wymiaru w dzisiejszym znaczeniu. Zespół tworzą absolwenci wyższych uczelni muzycznych w klasach śpiewu solowego, skrzypiec i perkusji. Zdobywali oni doświadczenie podczas współpracy z innymi tego typu czołowymi polskimi zespołami oraz na zagranicznych mistrzowskich kursach specjalistycznych.

Ich interpretacje są oryginalnymi, nowymi próbami odczytania dawnych utworów i odtworzenia dawnej praktyki muzycznej. Ważną rolę w docieraniu do średniowiecznych praktyk wykonawczych pełnią używane przez zespół instrumenty, rekonstruowane na podstawie średniowiecznej ikonografii. Tadeusz Czechak – założyciel i kierownik artystyczny zespołu – jest członkiem Fellowship of Makers and Researchers of Historical Instruments.

Anna Mikołajczyk – śpiew
Agnieszka Obst – fidel
Tadeusz Czechak – lutnia
Anna Józefina Głażewska – organetto
Robert Siwak – instrumenty perkusyjne
kierownictwo artystyczne Tadeusz Czechak

Małgorzata Długosz

Małgorzata Długosz – sopran

Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Łodzi.

Uczestniczyła w kursach oratoryjno-kantatowych u Adele Stolte w ramach Festiwalu Wratislavia Cantans.

Na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi zadebiutowała partią pani Rossignol w operze Dyrektor teatru Wolfganga Amadeusa Mozarta, w przedstawieniu przygotowanym przez łódzką Akademię Muzyczną. Już w czasie studiów współpracowała z Warszawską Operą Kameralną, Operą Bałtycką w Gdańsku i Teatrem Wielkim w Poznaniu. Później została zaangażowana do Teatru Muzycznego Roma w Warszawie, którego dyrektorem był wówczas Bogusław Kaczyński. W repertuarze operetkowym debiutowała na scenie tego teatru partią Arseny w spektaklu Baron cygański Johanna Straussa. Obecnie współpracuje z Gliwickim Teatrem Muzycznym, Operą Nova w Bydgoszczy, Operą Krakowską, filharmoniami, orkiestrami symfonicznymi i kameralnymi.

Mirosław Feldgebel

Mirosław Feldgebel – fortepian

Absolwent Wydziału Instrumentalnego w klasie fortepianu, studiował także na Wydziale Teorii, Kompozycji i Dyrygentury w Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie. Ceniony pianista i kameralista. Partnerował wielu najwybitniejszym artystom polskim i zagranicznym. Jest laureatem kilku międzynarodowych konkursów pianistycznych (między innymi I nagroda w Torneo Internazionale di Musica w Turynie, III nagroda w XII Concorso Musicale Europeao Citta di Moncalieri).

Od wielu lat zajmuje się również wykonawstwem muzyki dawnej na instrumentach historycznych – na klawesynie (szef artystyczny zespołu Mercurius), na harfach średniowiecznych i renesansowych (współpraca z zespołami: Academia dell ‚Arcadia, Ars Nova, Concerto Polacco, Dancereye, Open Folk) oraz na pianoforte.

Mirosław Feldgebel występował w wielu prestiżowych salach koncertowych Europy i Ameryki (między innymi w Sali Pleyela w Paryżu, Wiener Musikverein, Vredenburgsaal w Utrechcie, Gran Teatre del Liceu w Barcelonie, Studiu im. Witolda Lutosławskiego w Warszawie).

Żanna Gierasimowa

Żanna Gierasimowa

Absolwentka studiów teatralnych w Kijowie, wieloletnia aktorka słynnego moskiewskiego Teatru Stanisławskiego, dyrektor Rosyjskiego Towarzystwa Teatralnego, członek Międzynarodowej Federacji Plastyków.

Prawdziwą pasją i niekłamaną namiętnością artystki jest śpiew. W tej sferze swojej działalności Żanna Gierasimowa osiąga znaczące sukcesy. W propozycji artystki są romanse i liryki autorów nieznanych, są też utwory współczesne. Do wielu z nich muzykę napisała sama.

W repertuarze pieśniarskim artystki dominują dwa nurty, wzajemnie się przenikające i uzupełniające. Jeden, to nastrojowe piosenki o miłości, tęsknocie i namiętności, pełne radości życia, ale również nostalgiczne poszukiwania prawdziwych uczuć. Drugi nurt, to białogwardyjskie piosenki emigracyjne, które w nowatorskiej formie oddają klimaty porewolucyjnej tułaczki, przejmujące tęsknotą wspomnienia utraconego kraju ojczystego, do którego nie ma już powrotu.

Joanna Horodko

Joanna Horodko – sopran

Jest absolwentką Akademii Muzycznej w Poznaniu.  Edukację muzyczną rozpoczęła w wieku 6 lat ucząc się gry na fortepianie. Ukończyła Liceum Muzyczne im. Mieczysława Karłowicza w Poznaniu jako pianistka.

Laureatka konkursów wokalnych krajowych i zagranicznych, między innymi finalistka i laureatka nagrody specjalnej
na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym w Passau (Niemcy, 2005), finalistka XII Międzynarodowego Konkursu Wokalnego na Sycylii (Włochy 2009). Ukończyła kursy mistrzowskie między innymi u prof. Teresy Żylis-Gara, prof. Waldemara Wilda, prof. Christiane Hampe, prof. Ryszarda Karczykowskiego i Margherity Rinaldi.

W latach 2001-2007 solistka Teatru Wielkiego w Łodzi,a w latach 2007-2008 solistka Opery Nova w Bydgoszczy.

Iwona Hossa

Iwona Hossa – sopran

Jest zaliczana do czołowych sopranistek swojego pokolenia. Jej kunszt wokalny podziwiano w wielu miejscach na świecie, gdzie zawsze oczarowywała publiczność i zdobywała uznanie krytyki.

Absolwentka Wydziału Wokalno-Aktorskiego Akademii Muzycznej im. Ignacego Jana Paderewskiego w Poznaniu, którą ukończyła z wyróżnieniem w klasie prof. Ewy Wdowickiej (1998). Artystka zadebiutowała partią Violetty w operze „Traviata” Giuseppe Verdiego w Teatrze Wielkim w Poznaniu i została solistką tej sceny. Jako solistka związana jest również z Teatrem Wielkim – Operą Narodową w Warszawie, gdzie także debiutowała jako Violetta.
Współpracuje z wieloma teatrami operowymi w Polsce i za granicą.
Jest laureatką Grand Prix i Złotego Medalu na Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Marii Callas w Atenach, III nagrody oraz specjalnej Nagrody Mozartowskiej na VI Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Ady Sari w Nowym Sączu, Konkursu Finalistów Międzynarodowych Konkursów Wokalnych „Orfeo” w Hanowerze. Zdobyła także Bursztynowy Pierścień za rolę
Konstancji w operze „Uprowadzenie z Seraju” Wolfganga Amadeusa Mozarta, Medal Młodej Sztuki za osiągnięcia na scenach operowych, Nagrodę im. Andrzeja Hiolskiego za rolę Hanny w operze „Straszny dwór” Stanisława Moniuszki (Teatr Wielki – Opera Narodowa).

Magdalena Idzik

Magdalena Idzik – mezzosopran

Solistka Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie

Jest absolwentką Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie śpiewu solowego prof. Małgorzaty Marczewskiej. Studia kontynuowała w Mediolanie pod kierunkiem Vittorio Terranovy i w Londynie u Joy Mammen. Otrzymała stypendium Promocja Talentu przyznawane przez Fundację Ewy Czeszejko-Sochackiej. W 2001 roku ukończyła we Włoszech Akademię Rossiniowską pod kierunkiem znakomitego dyrygenta Alberta Zeddy. Na scenie Teatru Wielkiego – Opery Narodowej zadebiutowała w spektaklu Śpiewnik domowy Stanisława Moniuszki w reżyserii Marii Fołtyn. W swoim bogatym repertuarze artystka ma wiele partii mezzosopranowych, między innymi w takich operach jak: Eugeniusz Oniegin Piotra Czajkowskiego, Jaś i Małgosia Engelberta Humperdincka, Straszny dwór, Hrabina Stanisława Moniuszki, Wesele Figara, Czarodziejski flet Wolfganga Amadeusa Mozarta, Krakowiacy i Górale Karola Kurpińskiego, Łucja z Lammermoor Gaetano Donizettiego, Magiczny Doremik Marty Ptaszyńskiej, Janek Władysława Żeleńskiego, Jaskółka, Madame Butterfly Giacomo Pucciniego, Podróż do Reims Gioacchino Rossiniego, Salome Richarda Straussa, Carmen Georgesa Bizeta, Rigoletto Giuseppe Verdiego. Śpiewała także rolę Hudel w musicalu Skrzypek na dachu. Maddalenę w Podróży do Reims kreowała także w Pesaro na zaproszenie Rossini Opera Festival.

Andrzej Kalinin

Andrzej Kalinin – tenor

Solista Opery Wrocławskiej

Urodził się 28 maja 1963 roku w Cymliańsku w Rosji. Naukę muzyki rozpoczął od gry na skrzypcach. Ukończył Średnią Szkołę Muzyczną w Krasnodarze w klasie śpiewu. Swoją muzyczną edukację kontynuował w Konserwatorium im. Mikołaja Rimskiego-Korsakowa w St. Petersburgu w klasie śpiewu solowego profesora Siergiusza Riazancewa oraz w klasie kameralistyki prof. Kiry Izotowej.

Już w czasie studiów miał okazję zaśpiewać role: Łykowa w Carskiej narzeczonej Mikołaja Rimskiego-Korsakowa, Luigiego w Płaszczu Giacomo Pucciniego oraz Leńskiego w Eugeniuszu Onieginie Piotra Czajkowskiego. Studia ukończył w roku 1991
z wynikiem bardzo dobrym.

W 1990 roku uczestniczył w I Międzynarodowym Konkursie Studentów-Wokalistów we Wrocławiu, gdzie otrzymał III nagrodę w kategorii Pieśń. W tym samym roku został zaangażowany jako solista w Państwowej Operze we Wrocławiu, z którą związany jest do dziś. Debiutował tam jako Alfred w Traviacie Giuseppe Verdiego wyreżyserowanej przez Adama Hanuszkiewicza.

Andrzej Kostrzewski

Andrzej Kostrzewski – baryton

Solista Teatru Wielkiego w Łodzi

 Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie śpiewu solowego prof. Zofii Stefańskiej.

Już jako student, 1984 roku, debiutował na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi w partii Wagnera w operze Mefistofeles Arrigo Boito. Od tamtego czasu jest czołowym solistą tego teatru. Stworzył tam wiele znakomitych ról, wysoko ocenionych przez krytykę teatralną i muzyczną oraz docenionych przez publiczność.

Andrzej Krusiewicz

Andrzej Krusiewicz

Absolwent filologii rosyjskiej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W pracy magisterskiej napisanej pod kierunkiem
doc. dr hab. Bohdana Galstera poddał analizie teorię i praktykę przekładu literackiego w okresie od romantyzmu po współczesność.

W Polskim Radio – od 1977 roku. Zdobył duże doświadczenie spikersko-lektorskie, realizując różne formy: reklamy, teksty informacyjne, felietony, prozę literacką, poezję. Wieloletni współautor cyklu nocnych programów poświęconych zachowaniom emocjonalnym i zjawiskom społecznym, gdzie kanwę do rozmów ze słuchaczami stanowiły sztuki teatralne. Współautor kilkudziesięciu audycji historycznych z cyklu Kronika 1939 roku.

Krzysztof Marciniak

Krzysztof Marciniak – tenor

Solista Teatru Wielkiego w Łodzi

W roku 1982 zdobył pierwsze miejsce na Konkursie Wokalnym organizowanym przez Akademię Muzyczną w Łodzi i gazetę Głos. W roku 1988 ukończył Wydział Wokalno-Aktorski Akademii Muzycznej w Łodzi w klasie prof. Adama Dulińskiego i uzyskał dyplom z wynikiem bardzo dobrym. Już w czasie studiów występował w przedstawieniach premierowych w Teatrze Wielkim w Łodzi jako Damazy w operze Straszny dwór Stanisława Moniuszki, Bojomir w operze Zamek na Czorsztynie Karola Kurpińskiego, Dyrektor teatru w operze Dyrektor teatru Wolfganga Amadeusa Mozarta.

W roku 1988 związał się z Operą i Operetką w Szczecinie i do 1992 roku był czołowym solistą tego teatru. W roku 1992 wrócił do rodzinnego miasta i został pierwszym tenorem Teatru Muzycznego w Łodzi.

Anna Mikołajczyk-Niewiedział

Anna Mikołajczyk-Niewiedział – sopran

Jest absolwentką Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie prof. Małgorzaty Marczewskiej. Jest solistką Warszawskiej Opery Kameralnej, współpracuje z Operą Bałtycką w Gdańsku.

W bogatym repertuarze artystki znajduje się muzyka różnych epok, od średniowiecznych pieśni świeckich do współczesności, również wiele partii sopranowych, między innymi w takich operach jak: Orfeusz i Eurydyka Christopha Willibalda Glucka; Acis i Galatea Georga Friedricha Händla; Dydona i Eneasz Henry Purcella; Dorilla in Tempe Antonio Vivaldiego; Don Giovanni; Wesele Figara; Czarodziejski flet; Król pasterz; Mitrydates, król Pontu Wolfganga Amadeusa Mozarta; Eugeniusz Oniegin Piotra Czajkowskiego; The Rake’s Progress Igora Strawińskiego. Często kompozytorzy powierzają artystce wykonanie lub prawykonanie swoich utworów, między innymi Benedykt Konowalski i Paweł Łukaszewski. Szczególnie ceniona jest w kręgu muzyki dawnej.

Robert Morawski

Robert Morawski – fortepian

Czołowy polski pianista kameralista urodzony w Kanadzie. Uczeń słynnego Jerzego Marchwińskiego.

Występuje z najwybitniejszymi artystami: Aleksandra Kurzak, Alina Mleczko, Alison Pearce, Małgorzata Walewska, Agnieszka Wolska, Joanna Woś, Vadim Brodski, Romuald Gołębiowski, Krzysztof Jakowicz, Sławomir Tomasik, Janusz Wawrowski, Kwartet Camerata, Camerata Vistula.

W 1999 roku ukończył Akademię Muzyczną im. F. Chopina w Warszawie w klasie prof. Bronisławy Kawalla (fortepian). Kształcił się pod kierunkiem wielu artystycznych znakomitości: Leszek Brodowski, Irwin Gage, Tomasz Herbut, Lee Kum Sing, Naum Sztarkman, Joanna Świtlik, Edward Wolanin.

Po raz pierwszy wystąpił w Filharmonii Narodowej mając siedem lat. Koncertuje w kraju i zagranicą, między innymi w Niemczech, Austrii, Bułgarii, Szwajcarii, Włoszech, Norwegii i Francji oraz w Kanadzie i USA. Występował na wielu międzynarodowych festiwalach muzycznych: Schleswig Holstein Musik Festival, Warszawska Jesień, Laboratorium Muzyki Współczesnej, Dni Sztuki Wokalnej im. Ady Sari, Muzyka w Starym Krakowie.

Katarzyn Oleś-Blacha

Katarzyna Oleś-Blacha – sopran

Solistka Opery Krakowskiej

Absolwentka Akademii Muzycznej w Krakowie. Studia na Wydziałe Wokalno-Aktorskim tej uczelni ukończyła z wynikiem celującym.

Jest laureatką wielu krajowych i międzynarodowych konkursów i festiwali. W 2010 r. została laureatką III nagrody w kategorii głosów żeńskich na VII Międzynarodowym Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie. W 1998 roku otrzymała pierwszą nagrodę na VII Międzynarodowym Festiwalu Wokalnym w Powell River w Kanadzie, w kategorii młodych solistów poniżej 25 roku życia. Na VI Międzyuczelnianym Konkursie Wokalnym w Dusznikach Zdroju (2000) otrzymała wyróżnienie. Jest laureatką nagrody publiczności na VIII Międzynarodowym Seminarium Wokalnym w Beeskow w Niemczech (1999). Otrzymała nagrodę twórczą Miasta Krakowa (2000) oraz III nagrodę i nagrodę publiczności na Kursie Interpretacji Muzyki Włoskiej, prowadzonym przez prof. Ryszarda Karczykowskiego (2000). W sezonie 1999/2000 była stypendystką Ministra Kultury i Sztuki.

Małgorzta Pańko

Małgorzata Pańko – mezzosopran

Solistka Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie.

Ukończyła Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie w klasie Krystyny Szostek-Radkowej, wyróżniona Medalem Magna cum Laude (2003). Laureatka konkursów wokalnych im. Ady Sari w Nowym Sączu (dwukrotnie), Polskiej Pieśni Artystycznej w Warszawie (I nagroda) i konkursu w Dusznikach Zdroju (I nagroda w kategorii oratoryjno-pieśniarskiej i Grand Prix). Półfinalistka Konkursu im. Montserrat Caballé w Andorze i finalistka konkursu opery kameralnej w Rheinsbergu (Niemcy). Uczestniczyła w kursach mistrzowskich Marjany Lipovšek, Alfreda Burgstallera, Ileany Cotrubas, Denyce Graves, Alberta Zeddy i Claudii Eder.

Milena Siembida

Milena Siembida – sopran

Pochodzi ze Stalowej Woli, gdzie pobierała pierwsze lekcje śpiewu pod opieką Ewy Woynarowskiej. Ukończyła studia licencjackie na Wydziale Artystycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie – dyplom z wokalistyki (z wyróżnieniem) pod kierunkiem Bożenny Saulskiej oraz z fortepianu pod kierunkiem Elżbiety Gutkowskiej-Bardos. Kończy studia magisterskie o kierunku muzycznym na UMCS.  Wokalistka o szerokim kręgu zainteresowań muzycznych; uczestniczka i laureatka wielu przeglądów i konkursów wokalnych dla młodych wykonawców. Ma za sobą udział w licznych koncertach, między innymi benefisie Konrada Mastyły (reż. Krzysztof Jasiński), koncercie u boku artystów Piwnicy pod Baranami, koncercie muzyki filmowej u boku
Elżbiety Towarnickiej, koncercie otwierającym festiwal filmowy w Kazimierzu Dolnym i Puławach z orkiestrą pod dyr. Adama Klocka, koncercie z orkiestrą Filharmonii Zabrzańskiej pod dyr. Sławomira Chrzanowskiego. Repertuar klasyczny artystki obejmuje utwory z kręgu muzyki operowej, operetkowej, musicalowej, filmowej, a także jazzowej.

Paweł Skałuba

Paweł Skałuba – tenor

Solista Opery Bałtyckiej w Gdańsku

Jeden z najwybitniejszych polskich tenorów.  W 1996 roku ukończył z wyróżnieniem studia w Akademii Muzycznej im. Stanisława Moniuszki w Gdańsku,w klasie wybitniego artysty i pedagoga prof. Piotra Kusiewicza.

Jest laureatem krajowych i międzynarodowych konkursów wokalnych. W 1993 roku, jako jedyny Polak i najmłodszy uczestnik, został finalistą I Międzynarodowego Konkursu Wokalnego im. Placido Domingo w Paryżu.

W 2002 roku został laureatem pierwszej nagrody IV Międzynarodowego Turnieju Tenorów w Szczecinie. W 1997 roku z okazji obchodów tysiąclecia Gdańska miał zaszczyt wystąpić w Watykanie w Bazylice Świętego Piotra, gdzie wziął udział w koncercie pod dyrekcją prof. Jerzego Katlewicza w obecności papieża Jana Pawła II. Był gościem wielu festiwali muzycznych w Polsce i za granicą. Koncertował także w Kanadzie, Stanach Zjednoczonych i innych krajach.

Za swoje osiągnięcia otrzymał w 1993 roku nagrodę Gdańskiego Towarzystwa Przyjaciół Sztuki, a w 1995 roku został stypendystą firmy Yamaha.

Dariusz Stachura

Dariusz Stachura  – tenor

Jest absolwentem Akademii Muzycznej w Łodzi.

W 1989 roku z wielkim powodzeniem zadebiutował na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi partią Leńskiego w operze Piotra Czajkowskiego Eugeniusz Oniegin. Rok później został laureatem Konkursu Wokalnego im. Ady Sari.

W roku 1992 otrzymał nagrodę specjalną krytyki łódzkiej za wybitne kreacje na scenie Teatru Wielkiego w Łodzi, między innymi za partie tenorowe w operach Nabucco i Traviata Giuseppe Verdiego, Kawaler srebrnej róży Richarda Straussa, Cosi fan tutte i Don Giovanni Wolfganga Amadeusa Mozarta, Cyrulik sewilski Gioacchino Rossiniego.

Artysta brał udział w licznych tournée zagranicznych zarówno ze swoim macierzystym Teatrem Wielkim w Łodzi jak i innymi polskimi teatrami – Szwajcaria, Austria, Holandia, Francja, Włochy, Niemcy, Stany Zjednoczone.

Adam Szerszeń

Adam Szerszeń – baryton

Solista Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie
Solista Teatru Wielkiego w Łodzi

 Ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Karola Szymanowskiego w Katowicach w klasie śpiewu prof. Michaliny Growiec. Jest laureatem wielu nagród i wyróżnień w konkursach wokalnych. Był dwukrotnym stypendystą Ministra Kultury. W latach 1998-2002 śpiewał w zespole Camerata Silesia, z którym koncertował w kraju i za granicą, dokonał wielu prawykonań oraz nagrał 5 płyt CD, w tym z Emmą Kirkby.

Na scenie operowej zadebiutował tytułową rolą w operze Eugeniusz Oniegin Piotra Czajkowskiego w reżyserii Wiesława Ochmana w Operze Śląskiej w Bytomiu. W latach 2002-2005 był solistą tego teatru. Od 2003 r. współpracuje z Teatrem Wielkim w Poznaniu. Odbył z tym teatrem kilka tournées zagranicznych. Od 2004 r. jest też gościnnym solistą Teatru Wielkiego – Opery Narodowej
w Warszawie. Jest również wykładowcą w Akademii Muzycznej w Katowicach.

Warszawski Kwintet Akordeonowy

Warszawski Kwintet Akordeonowy

Zespół powstał w 1999 r. z inicjatywy prof. Włodzimierza Lecha Puchnowskiego jako kontynuacja tradycji dawnego Warszawskiego Kwintetu Akordeonowego. W skład powstałego w 1999 r. zespołu weszli ówcześni studenci Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina): Maciej Kandefer, Jarosław Kutera, Magdalena Igras, Mirosław Mozol oraz Tomasz Holizna.

Od czasu swojego powstania kwintet wykonał ponad sto koncertów, biorąc udział w festiwalach muzyki kameralnej w Polsce (Toruń Harmonica Top, Letnie Wieczory Muzyczne Dziekanka, W krainie Chopina, Osiem wieków muzyki, Festiwal Muzyki Kameralnej Lapidarium – Warszawa, Lublin, Białystok, Chełm, Sanok, Mława, Stalowa Wola, Olsztyn) i za granicą.

Piotr Wijatkowski

Piotr Wijatkowski – dyrygent

Urodził się w Lublinie. Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, gdzie studiował w klasie profesora Henryka Czyża (koncert dyplomowy z orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie). Naukę kontynuował w Hochschule für Musik und darstellende Kunst Mozarteum w Salzburgu pod kierunkiem Michaela Gielena.

Uczestniczył w kursach interpretacyjnych prowadzonych przez Davida Epsteina. W 2008 r. Rada Wydziału Dyrygentury, Kompozycji i Teorii Muzyki Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie (obecnie Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina) nadała mu tytuł doktora sztuki muzycznej.

Działalność artystyczną rozpoczął w 1989 r. Jego dyrygencki kunszt poznali melomani Stanów Zjednoczonych, Egiptu,
Korei Południowej, Niemiec, Austrii, Włoch, Francji, Portugalii, Szwecji, Holandii, Danii, Ukrainy i Albanii. Wiele koncertował także w kraju prowadząc orkiestry większości polskich filharmonii.

Wśród wybitnych solistów, którym towarzyszył byli między innymi: Wanda Wiłkomirska, Idil Biret, Aldona Dvarionaite, Marina Jaszwili, David Garrett, Mohamed Saleh, Krzysztof Jakowicz, Jakub Jakowicz, Konstanty Andrzej Kulka, Alena Baeva, Avri Levitan, Radovan Vlatković, Ewa Pobłocka, Piotr Paleczny, Stanisław Drzewiecki, Leszek Możdżer, Jadwiga Rappé.

Adam Zdunikowski

Adam Zdunikowski – tenor

Solista Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie
Solista Opery Krakowskiej

Jest absolwentem Akademii Muzycznej im. Fryderyka Chopina w Warszawie, w klasie śpiewu solowego Romana Węgrzyna. W 1991 r. uczestniczył w Konkursie Sztuki Wokalnej im. Ady Sari w Nowym Sączu, gdzie otrzymał wyróżnienie. W 1992 został laureatem III nagrody na I Konkursie Wokalnym im. Stanisława Moniuszki w Warszawie. W 1995 r. został finalistą Międzynarodowego Konkursu Wokalnego Belvedere w Wiedniu.Na scenie kameralnej Teatru Wielkiego – Opery Narodowej w Warszawie zadebiutował partią Clema w operze dziecięcej Mały kominiarczyk Benjamina Brittena. W tym samym roku podjął współpracę z Warszawską Operą Kameralną. Brał udział w wielu festiwalach, między innymi: Festiwale Mozartowskie organizowane przez Warszawską Operę Kameralną, Festiwal Mozartowski w Zielonej Górze, Festiwal Moniuszkowski w Kudowie Zdroju, Tydzień Talentów w Tarnowie, Międzynarodowy Festiwal Wratislavia Cantans, Festiwal Operowy w Bydgoszczy, Międzynarodowe Spotkania Muzyczne Wschód-Zachód w Zielonej Górze, Festiwal Operowy w Krakowie, Międzynarodowy Festiwal Muzyki i Sztuki w Bejrucie (1999).